Als kind had ik een vriend…..dit mooi nummer van Het goede doel ging gister vaak door mijn hoofd tijdens de baanultra in het pittoreske Steenwijk….
Ik maak er geen geheim van dat ik 28 Maart 2021 aan de start wil staan van de 120 van Texel. dat daar een kwalificatie bijhoort vind ik niet meer dan normaal de 120 moet immers binnen de 13 uur en 30 minuten voltooid worden….
Poging 1 de baanultra in Steenwijk. 250 rondjes en met als doel een sub 10 uur.
De voorbereiding was soms spartaans. op dubbele trainingsdagen ging het wekkertje om 04:25 om voor het krieken van de dag al een zone ½ training te doe. dan in den avond een clubtraining te doen….
Vrijdag met de trein naar Wolvega naar mijn ultramaatje Rene die loopt ook de 100km. s’avonds komt broer Paul ook ff een bakkie doen die doet de 50km.
Vroeg onder de wol, ik slaap goed en ben 06:00 wakker. lekker uitgeslapen nu de vaste rituelen koffie brood en toiletbezoek.
Op naar Steenwijk, D-day op de baan is de focus 100%. even naar boven kijken en mams de groetjes doen we gaan ervoor samen….
10:00 gaan we los ik zit er gelijk lekker in. hartslag laag en tempo op 05:30 het waait al stevig, de wind 200 mee en 200 vol tegen zeg maar een soort baanfartlek…..
De route is weinig enerverend vooral linksaf en weer linksaf. onderweg wat kletsen met je ultramaatjes maar vooral de focus op je eindtijd hier loop je niet voor je lol zeg ik maar haha.
De wind trekt fors aan en ga het spelletje spelen, vrienden worden met de omstandigheden. met 111 Ultra’s/marathons achter de kiezen is het altijd weer een gevecht.
Het duurt lang voor er iets van een akkoord is met meneer Beaufort het is vrij wankel maar het is er.
Inmiddels staat mijn vriendin op de baan als verzorger, echt onbetaalbaar iets met liefde…in iets meer dan 4 uur tik ik de eerste marathon af en lig iets voor op een sub 10..
Dan gaat vriend pluvius er zich mee bemoeien. pfff beaufort en pluvius is 2 tegen 1 binnen 5 minuten ben ik tot op het bot koud en doorweekt….ik hoor Daphne zeggen wil je in mijn schaatskleding lopen dat is droog. ja hoor….
Geheel verkleed en als een ware ultramarathonschaatser tijd voor de 11 stedentocht!, kreeg ik de machine weer warm. helaas was er al fors wat tijd verloren, geen probleem elke dip kom je weer uit. puur op techniek gingen we verder, opgeven is geen optie….
Het moet rond 60 km geweest zijn dat het lijf wat anders wilde dan links links links. in de kop en conditie zat goed, de sub 10 was uit zicht wat doe je dan slopen of verstandig zijn…
Alleen ik kan die beslissing maken, het uitlopen is geen probleem maar op 31-05 is kans 2. ik geef de pijp aan Maarten die gelukkig net langs de baan staat om hem aan te nemen….
Ik bedank Beaufort & Pluvius met de mededeling dat de vriendschap toch echt een illusie was vandaag…..
Toch zal ik er staan op op Texel……2021.
Ciao Ultrapietje……