Overdag vloog ze als mooie witte vlinder met me mee.
Ik weet eigenlijk niet zo goed waar ik moet beginnen zo 16 uur na thuiskomst van de Roparun, een estafetteloop van 560 km die je loopt met 8 lopers en een loop die VEEL meer is dan lopen het is Vriendschap, broederschap, kameraadschap, en nog veel meer.
Slechts een paar weken geleden werd ik gevraagd he Pietje wat doe je met Pinksteren! Ik keek Daphne aan en zei zonder lang na te denken ja tegen de uitnodiging om mee te gaan met het Sparta supporters running team (Team 88) oftewel SSRT…deze afkorting voorkomt zo 6 A4tjes.
Ik wist wat Roparun was maar nu ik meegedaan heb is het zo bijzonder het is veel meer dan lopen en ook draait het om veel meer dan lopen,
Zat 18 Mei om 07:00 op het Kasteel, en ik hijs me in Sparta kledij, en ja dat als Feyenoorder ik ben niet de enige we zijn met z’n drieën die van de club van zuid houden, met ook een Mvv’er en een Excelsior fan.
Zelf had ik wat shirts geleend van Jeroen want ja Sparta is best een leuke club, en na dit weekend zitten ze echt voor altijd in mijn hart.
We gaan naar Enschede daar is de start om 14:05 gaan wij als eerste voor een tocht van 50 km met 4 lopers wissel je elkaar continue af 2 km lopen en 6 km rust het is een soort megalange intervaltraining en een 48 uurs wedstrijd tegelijk, als training is die fantastisch wat wil je nog meer.
Als team B klaar is gaan die de touringcar in en verplaatsen we ons naar het volgende wisselpunt, in die 4.5 uur heb je tijd om te eten, drinken, beetje ontdoen van zweet, en beetje slapen, en ik kan je zeggen dat laatste is niet gelukt mede door wat Houtzagerijen…..
Het zijn 11 etappes die voeren via Almelo, Dalen, Ootmarsum, Vreden, Lochem, Zutphen, Zevenaar, Wijchen, Bruchem, Sliedrecht. Om vanaf Alblasserdam met de hele Ploeg de laatste 30 km Runbike run af te leggen naar de finish.
Tijdens de loopreis maak je zoveel mee wat niet met een pen te beschrijven is, een paar daarvan zijn in de Laan der bezinning krijg je een krijtje en dan mag je de namen opschrijven van de dierbaren die je ontvallen zijn ( Mams & Rob) ik liep jankend terug naar de bus en mensen die je pas een paar uur kent omarmen je…..zo mooi…
Je loopt door ziekenhuizen, Hospices je beseft zo voor welke mensen je loopt de strijd die ze elke dag leveren tegen de rotziekte kanker.
Langs de route staan mensen ook midden in de nacht je aan te moedigen, voorzien je van eten drinken en zelfs 3 dozen pizza’s in Zutphen…ze zijn jou zo dankbaar.
De laatste etappe doen we allemaal en hier is het feest nog groter, het lopen fietsen etc. gaat me goed af benen voelen goed ben alleen wat vermoeid meer niet.
Bij de Laan op Zuid is de Tijdfinish 50 uur over 560 km, vanaf hier is het wandelen naar de Coolsingel met Sparta vlag en een big smile….Vol trots draaien we de Coolsingel op en zing als Feyenoorder de Sparta mars mee, daar staat Daphne met haar ouders en komen alle emoties er weer uit.
In het supporters home van Sparta krijgen we een als team een bijna staande ovatie, en worden verwend met broodjes en drinken en dan is het op huis aan al stinkend om te gaan slapen en eigenlijk nog niet te beseffen wat je geflikt hebt…
“Je ontmoet mensen als vreemden en op maandag neem ik afscheid van ze alsof ik al jaren lief en leed met ze hebt gedeeld”….
Tot volgend jaar…
Ciao Ultrapietje..