Wanneer men googled op deze klassieker vind je niets op sport gebied geen loopwedstrijd of wieller evenement, nu zijn alle evenementen tot 1 september verboden nagenoeg alle kwalificatie kansen op de 120 van Texel liggen eruit helaas.
Ultralopers zijn niet voor een gat te vangen, we hebben een racevest en een neus voor avontuur en beleving want dat is het in feite, beleving…
Dinsdag sprak meneer Rutte wat allemaal nog niet kan, draai het om kijk wat wel kan we leven in een rijk land we mogen naar buiten & sporten (niet alles dat weet ik) denk in mogelijkheden…
Ik heb tijdelijk wat minder werk, en er was eens iemand in de hoofdstad die zei “elk nadeel heb zijn voordeel”…zo ook voor mij.
Meer tijd voor mooi avonturen zo ook vandaag, we staan lekker vroeg op uurtje of 04:15 na koffie en meuslie in den auto…Het is rustig en trek het gas van de Subaru open met 105 racen we naar de dijk..06.15 klaar voor de start af we gaan.
Deze dijk is niet geheel recht zoals de Afsluitdijk, het zal wel; vele hoge heren hebben hier over nagedacht.Wind tegen was fris de eerste 8 km en dan een bocht, wind in de zij, even denk ik al Enkhuizen te zien mis het is een zendmast met wat bos eromheen.
Het is een enerverende reis van links op het fietspad naar recht en af en toe wat vliegjes in je gezicht, de lange stukken zijn vooral! Ja Lang….hahha.
Na 27 km, en ja ik zie nu voor het eerst een mens met hond…en we gaan retour…de wind is iets gedraaid en staat nu vooral tegen.
Ik mijmer wat terug waar mijn hardloopcarrière ooit begonnen is, en dat is toch echt waar ik met mijn aanstaande echtgenote afgelopen zondag gelopen heb… “T Weegje” met Pap en 2 maatjes van me.
De weg terug is er vooral mentaal zwaar de lange stukken zonder iemand te zien.Dan doemt er een kraai op die denkt dat mijn hoofd een landingsbaan is en scheert vlak over elke keer, het is apart heb geen idee waarom.Als en ware Freek Vonk stel ik me op en zeg Holy shit zie deze gevaarlijk roofvogel grijp hem..en weg is die.
Met veel mentaal werk kom ik aan bij de auto en doe nog wat lusjes, het valt zwaar maar denk dit is trainen…..
Ik haal wat lekkers voor mijn vriendin die heeft een vaste aanstelling gekregen, zelf kruip ik achter de pc met 1 koud biertje.
Lig goed op koers voor de duivelse uitdaging, want ja zonder wedstrijden zijn ultralopers nooit verslagen…
Ciao Ultrapietje…