23 Maart is die 75 jaar geworden Leen, staat altijd bij de start van de Mooiste, de Marathon van Rotterdam het You’ll never walk alone te zingen….in een hoogwerker….
Ik loop al jaren bij Ben en vandaag stond er een hoogwerker, en net voor ik er een goede foto van kon maken was die alweer weg, Lee was te laat voor het toezingen van de elite onder de ultraloper hahaha.
En om Ben er nou in te laten klimmen ging ons wat te ver, ook waren we niet zo zeker van zijn zangkwaliteiten….
Ik ben minder gaan werken gewoon omdat het kan heb elke woensdag vrij, en wat zegt men woensdag gehaktdag.
Aankomend weekend zou Texel zijn de zestig dat was ook het plan in Almere, het was niet mijn dag de kop en benen waren er niet klaar voor en dat kan…het kan niet altijd feest zijn.
Na 30 km was het zoeken naar de ontspanning die ik nergens kon vinden, zelfs niet in het struweel waar ik een bezoek aan moest bergen….
Dan maar een marathon is altijd een mooie training, zeker daar ik met mijn vrouw het weekend naar Texel ga…..beetje extra rust en dan lopen met Daphne….
Ik tik hem af in een nette tijd zie wel de laatste kilometers die maakten gehakt van Pietje zijn benen….
In de auto naar huis gaat spotify ik heb een diverse lijst met veel leuks, op de A10 komt Leen langs met “mijn Feyenoord” doet die het erom of niet…….uit volle borst zing ik mee en ben binnen 3 minuten weer op orde…..
Eenmaal fris en schoon zie ik dat het mijn 130 ste marathon/ultra was leuk en het is en blijft geen makkie……
Vrijdag naar mijn geliefde Texel het voelt als thuiskomen, waarom geen idee het doet wat met me….dit jaar geen 60 op naar 2022 voor de #120…
Ciao Ultrapietje