I do it my way!

Nee schrik niet ik ben niet de nieuwe Frank Sinatra die het einde van zijn bestaan aan het bezingen is, want als je goed leest en Ultrapietje kent zie je DO and not DIT…zo de eerste instinker is compleet.

Ik doe de dingen op mijn manier, de trainingen , de wedstrijden en eigenlijk het hele leven doe ik op my way.

Na maanden van tobben met pijntjes en vele bezoeken aan mijn held Charles Vogelzang die nooit moe van me wordt, werd begin jan het herstel ingezet ik mocht lopen met last tot 4 om zo het weefsel tot herstel te dwingen……ik hou wel van dwingen vooral het eigen lijf het lekker op zijn lazer geven…De opbouw loopt lekker, ben zelfs elke zondag in meijendel te vinden met na afloop een bakkie onderweg kletsen met Marc waarvan 90% onzin maar zo is het leuk.

Met de 60 van Texel op de kalender 27-3 kriebelt het!!! Heel Holland zit op slot geen evenement gaat door maar in België wel….Laat ik nou met de zuiderburen een klik hebben er stroomt een beetje Belgisch bloed door de aderen en met de Pionier liep ik vaak in Dendermonde, Zelzate, Wachtebeke, Gent en nog veel meer na wat lekkere pintekes.

We dwalen al lekker af, in Aalter was een wedstrijd en laat ik nou net wat hebben met Aalter in 2017 liep ik er mijn tijd op de 100 aan flarden.

Nu een marathon van 1 km om een sporthal, dit omdat we iets van corona hebben en dit wel kan nou oké rondjes lopen is altijd leuk zeker voor het mentale.

Daphne was gelijk enthousiast eindelijk die drukke vent een nacht move, want ik ben soms best irritant en had wel oren naar een nacht bij de zuiderburen.

10 uur weg uit Wassenaar in mijn Italiaanse liefde na dik 2 uur bij het hotel wat naast het kerkhof ligt, ach dan is de laatste rustplaats niet ver weg.

De start is op loopafstand ik ben gespannen alof het mijn eerste marathon is 16:00 gaan we los….Wat een parcours vol stoepje op en af……dit kan alleen in België!

Na 5 min begint het te regenen en dat stopt ook niet meer, zo ik blij met mij regenjack…..nou na 21 km ben je net zo doorweekt als in normale kledij.

Ik loop vlak en heb geen pijntjes dus de wind en regen zijn bijzaak, ik klets wat met Mark van den Hoorn en Endy beide ultramakkers en ga door op mijn manier.

30 km de benen zijn koud, niet mekkeren lopen op techniek doordouwen en haal de een  na de ander in, behalve een jongere dame die kan ik niet bij houden.

De speaker: Pieter den Edel nog 1 ronde de smile komt het knokken, loont ik zal nooit opgeven, de laatste doet veel met me na 10 jaar van contracten en ellende heb ik dan eindelijk de vaste aanstelling bij Renewi een bedrijf wat precies bij mij past.

Ook denk ik aan moeders die 25 Feb 77 jaar geworden zou zijn, en aan die ouwe den Edel Andre met zijn 78 nog lekker sportief, als je 80 wordt kan je lachen pap.

Na wat pintjes in de bar zeg ik welterusten en tot morgen…

Ciao Ultrapinguinpietje……

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.