Weten jullie wat ik nou zo vervelend vind? Nee! Nou hele looprustdagen, ja zo’n dag dat de schoenen in de kast blijven mmm.
Je kunt wel fietsen mooi naar Jos in Capelle 35 heen en uiteraard 35 zuruck, en dan kom je langs de plek waar mijn Opa en Oma Wiltenburg en later ook Mams hun laatste rustplek gevonden hebben.
Het veldje bij de boom ben er midden op gaan staan ogen dicht en bezinnen, een bijzonder moment eigenlijk is er niets maar je weet dat daar je dierbaren liggen.
Zaterdag naar Ben in Almere voor de 1e marathon van 2021, ik wil lekker lopen geen tijd gewoon stevig hobbelen. Om nu weer een stuk te gaan maken met tijden heb ik geen zin in ik neem jullie mee op avontuur.
09:30 ga ik los we zijn met drie Ben Sjaak Kuin en ik, Ben pakt de kop en is die na 30 meter al weer kwijt Sjaak gaat los, man die gaat hard pff tis glad het betonpad ik hou hem niet bij oeps glij bijna op mijn kanis.
Ben hem na 2 ronden uit zicht kut denk ik ach tis trainen hem gemiddelde is van 4:53 al gestegen naar 4:57 klaag wat tegen mezelf heerlijk pietertje piep haha.
Ronde 4 spelen de darmen op met een noodvaart de graskant in en uiteraard tot de enkels onder water maar ben wel een halve kilo lichter.
Na een km of 25 komt het zonnetje door heerlijk zeg, ik beeld me een tropisch eiland in met de vrouw en koude biertjes. Helaas op de Oostvaarderdijk word ik wakker, ach Almere of Zanzibar wat maakt het uit haha.
Sjaak lapt mij niet gelukkig en de laatste ronde zet ik een tandje bij, tik de eerste af in 3:40 niet een tijd om naar huis te schrijven dus doen we dat ook maar niet maar wel lekkahh gelopuhh.
Maandag start opbouwweek 1 en dan vrijdag op pad met Robert zal hem het mooie Wassenaer eens laten zien.
Onderweg naar huis krijg ik me een allergische aanval man wat een jeuk vraag me af waar dit vandaan komt en even later zie ik het ben in 020……
Ciao Ultrapietje.