De schaatsen kunnen weer in het vet! Ja, die van Daphne en de rest van Nederland ik ben niet meer…vroeger wel ja!
Ik had de schaatsen van de man van mijn nichtje oud wereld en Europees kampioen Hein Vergeer leuke vent tot ik zijn schaatsen kreeg….Er lag ijs ik erop 2 slagen boem scheur, opstaan en doorgaan, want zonder strijd geen overwinning, en ja na veel ploeteren met pijn in de enkels volbracht ik een tocht op de Reeuwijkse plassen. Pap was het denk meer zat door het geklaag van Pieter en broer Jos, pootje over 1 keer geprobeerd en voor de zoveelste keer zag ik het ijs van heel dichtbij.
Ijs ligt er niet elk jaar ik blij, bij die ene tocht is het gebleven, de schaatsen werden te klein nog een poging gewaagd ze terug te geven aan die fijne vent Hein meneer had geen interesse.
Ik dook de sportschool in, en besteedde veel tijd aan de grote liefde voor Feyenoord, uit thuis Europees het kon niet op, het ware hoge pieken en diepen dalen ik zeg wel eens als Feyenoord kan je meer belazeren dan je eigen vrouw! De liefde voor de club van zuid is onvoorwaardelijk.
Koning winter treed in koud en vooral een pak sneeuw ik hoor veel lopers, ik kan niet lopen! Ja juist wel als je je tempo en techniek maar aanpast veel in de lage zones, sowieso hoort 90% van de trainingsarbeid te gaan in de lage zones.
Op naar het mooie Almere, Ben heeft 2 toppers geregeld Ronald en Sjaak beide goed voor 3.20 op de marathon ik verschuil me achter mijn 50 er, ben 08:30 gestart om 8 km warm te lopen…
Half 10 gaan we los en haak aan bij de snelle mannen en gaat goed de benen willen zelfs harder, na 30 km laat ik ze langzaam uit zicht verdwijnen de zon en warmte doen wat met mijn lijf…ik waan me op een terras met een koud pilsje…..ruw wordt ik wakker door mijn vintage Garmin die zegt harder…..
Ik geniet volop de zon kleurt het witte lijf en ondertussen tik ik de de marathon af in 3:43, benen voelen goed beter dan met schaatsen van vroeger….Echter moet er me wel een ding van het hart Niels van de Poel schaatsen die als basis ultralopen heeft!!!! Heb ik ergens wat gemist of moet ik het na 30 jaar nog eens proberen?.
Nog 5 km en zie dat er een tandje bij moet ultrapietje geniet wel erg van het mooie weer, net als de sneeuw en vorst is ook de souplesse weg……we gaan strijden immers lieve koekjes worden er niet gebakken zei oma Wiltenburg altijd.
Met korte pasje voer ik het tempo op en op de oostvaardersdijk weet ik dat het niet meer mis kan gaan, ik duik de dijk af groet wat wandelaars…..4.26:49 op de 50 km……hatseflats……..laat Winschoten maar komen, echter weet ik dat dat een 100 nog wat anders is…
Nu genieten en dan kom ik weer bij de oude meester Guus van Veen mijn maatje die mij in Spijkenisse gemaakt heeft tot ultraloper…..
Met een big smile rij ik naar huis en en onderweg denk ik aan moeders die 25 feb 76 geworden zou geworden zijn….ze seint me in “Jochie neem jij lekker een paar biertjes op je PR ben altijd trots op je”. Tis goed mams…..