Net een parkrun maar dan iets verder.
Zaterdag is sinds een jaar vaste parkrun dag, had nooit verwacht dat dat zo leuk, sociaal en gezellig zou zijn en met mij erbij extra feest haha.
Maar soms is een uitstapje naar een groter park en een wat langere loop best verstandig als je voor de 7e maar naar Texel gaat voor de 60, nou eigenlijk de 6e keer want een maal was ik de gelukkige die tussen de grote dames en heren mocht staan op de 120 en wie weet ooit…
Inmiddels draai ik al heel wat jaren mee in de Ultrawereld dus weer eens naar de Galgenberg marathon, deze had ik in 2011 al eens samen met Guus gedaan en hij is stevig en het is een social run.
100 deelnemers verdeeld over 4 groepen en we wachten steeds op elkaar, groepen zijn wel van gelijk niveau, nou behalve bij ons haha.
Het was fantastisch mooi weer een zonnetje en 10/11 graden, er werd gestart vrij stevig, 5.30 min de km en binnen no-time was daar weer blubber en bagger al la Bello… de groep werd stevig aan snot gelopen.
Het was een feest van herkenning, veel ultramakkers en leuke mensen, en veel Texel gangers die hun debuut gaan maken op de 60.
Na 15 km ging voor een aantal al de snelle start opbreken, een valpartij en tempo eruit, bij de in totaal 6 verzorgingsposten werd net ff te lang stilgestaan zodat je benen echt lekker vol konden lopen, maar dat is alleen maar goed je moet door, je hebt ermee te dealen, je wordt sterker als het zwaar is.
De route was uitmuntend en de gezelligheid ook, door de vrij natte winter moest er een lusje extra gedaan worden het feest werd alleen maar mooier.
Helaas zijn er ook mensen die altijd wat te zeuren hebben, maar ach die heb je overal die laat je lekker links liggen.
Na 47 km kwamen we aan bij de residence Rhenen, alwaar we een medaille en soep en brood kregen, al met al TOP geregeld een hele mooie dag zo en goede training zo 3 weken voor de hoogmis van het ultralopen ‘De zestig van Texel’.
Ciao Ultrapietje